Τρίτη 20 Ιουλίου 2010
H φτώχεια θέλει καλοπέραση
Αυτή είναι η εικόνα του πρωθυπουργού της Ελλάδος τους τελευταίους μήνες. Ενας μποέμ τύπος, ένας sportsman ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να ασχολείτε με τα αγαπημένα του χόμπι όταν δεν ταξιδεύει με το αεροπλάνο.
Από τον Απρίλιο στην Ύδρα όποτε και είδαμε για πρώτη φορά τον Αθλητή Παπανδρέου μέχρι την Πάρο και τώρα στον Πόρο για το συμπόσιο της σοσιαλιστικής διεθνούς, Ο πρωθυπουργός της χώρας φαίνεται να είναι πιστός στην λαική ρήση "η φτώχεια θέλει καλοπέραση". Μόνο που αυτή δεν είναι εικόνα πρωθυπουργου κράτους και ειδικότερα ενός κράτους που βιώνει την μεγαλύτερη οικονομική του κρίση τα τελευταία 35 χρόνια. Ο κος Παπανδρέου συμπεριφέρεται ως γόνος πλούσιας οικογενείας που ασχολείτε περισσότερο με την κοσμική ζωή παρά με το βάσανο της διοίκησης επιχειρήσεων. Μόνο που αν ήταν τέτοιος δεν θα ενοχλούσε κανέναν αυτή του η εικόνα.
Ο κος Παπανδρέου είναι πρωθυπουργός της χώρας, ένα αξίωμα στο οποίο ο ίδιος επιδίωξε να ανέλθει και προκάλεσε τις εκλογές για να το καταλάβει πιέζοντας με την μη εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας, ας μην το ξεχνάμε αυτό. Για αρκετό καιρό προσπάθησε και μας έπεισε (όπως δείχνουν τα εκλογικά αποτελέσματα) ότι ήταν ικανός να χειριστέι τις τύχες της χώρας, ότι είχε σχέδιο για την αποφυγή της κρίσης, ότι είναι πιο δραστήριος από τον κο Καραμανλή, ο οποίος είχε δηλώσει κουρασμένος (ας μην το ξεχνάμε και αυτό).
Δεν τοποθέτησε κανείς μας με την βια τον κύριο Παπανδρέου στην πρωθυπουργική καρέκλα. Ο ίδιος ο κος Παπανδρέου θέλησε να βρεθεί στην θέση που σήμερα βρίσκεται. Αυτό ισχύει για κάθε πολιτικό που διεκδικεί είτε την βουλευτική έδρα, είτε την υπουργοποίηση, είτε τον πρωθυπουργικό θώκο. Εντούτοις ο κος Παπανδρέου συμπεριφέρεται λες και βρίσκεται σε διακοπές με μόλις πέντε μήνες εξουσίας. Από τον Απρίλιο έχουμε βομβαρδιστεί με παλαιοσοβιετικού τύπου εικόνες και προπαγάνδα για τον αθλητικό κο Παπανδρέου, για την άνεση με την οποία χειρίζεται την αγγλική γλώσσα, για τον Γιώργο της διεθνούς πολιτικής σκηνής.
Αυτό που έχει αποδειχτεί πλέον εννέα μήνες μετά την εκλογή του κυρίου Παπανδρέου στην εξούσια, είναι ότι πέρα από τα ψέμματα που είπε κατά την "ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ" προεκλογική του εκστρατεία, έχουμε ένα πρωθυπουργό ο οποίος διεκπεραιώνει ορισμένες εργασίες στο διάλλειμα των ταξιδιών του και της ενασχόλησης του με τις αγαπημένες του αθλητικές δραστηριότητες. Ο κος Παπανδρέου εμφανίστηκε μόνο κατά την ψήφιση του Μνημονίου και στην ψήφιση του Ασφαλιστικού και Εργασιακού νομοσχεδίου, απειλώντας μάλιστα και υλοποιώντας την απειλή του για διαγραφή των διαφωνούντων.
Βέβαια τα Μ.Μ.Ε. που φροντίζουν να ξεσκίζουν τον κο Καραμανλή για το παραμικρό, σιωπούν προκλητικά. Φανταστείτε στην θέση του κου Παπανδρέου να ήταν ο Καραμανλής τι είχε να γίνει. Τα ειρωνικά πρωτοσέλιδα σύσσωμου του τύπου, η μόνη φωτογραφία που θα δημοσιευόταν θα ήταν αυτή ενός πρωθυπουργού με κολυμβητική αμφίεση, τα χιουμοριστικά σκετσάκια σε κάθε μα σε κάθε χιουμοριστική εκπομπή η δελτίο ειδήσεων. Φανταστείτε μονάχα τι θα έλεγε ο ίδιος ο κος Παπανδρέου αν έβλεπε τον Καραμανλή να κάνει αυτά που κάνει ο νυν πρωθυπουργός. Στα κεραμύδια θα ανέβαινε και θα ζητούσε εκλογές.
Ο κος Παπανδρέου φροντίζει καθημερινά να αποκαθηλώνεται στα μάτια των ελλήνων πολιτών. Παρά την προκλητική ασσυλία που απολαμβάνει από τα ΜΜΕ, τα οποία με την σειρά τους αποκαθηλώνονται επίσης. Πρέπει να αναρρωτηθούμε αν πράγματι οι θυσίες που καλούμαστε να κάνουμε πιάνουν τόπο. Αν θα εμπιστευόμασταν σε αυτόν τον άνθρωπο να διαχειριστεί τους κόπους και τις στερήσεις μας ώστε να αξιοποιηθούν προς το συμφέρον της χώρας και των πολιτών της. Αυτός είναι ο ρόλος του πρωθυπουργού και όχι να απολαμβάνει το μπάνιο του στις όμορφες ελληνικές παραλίες την στιγμή που χιλιάδες επιχειρήσεις κλέινουν, μισθοί, συντάξεις,επιδόματα περικόπτονται και οι φόροι έχουν εκτοξευτεί αδειάζοντας το πορτοφόλι του έλληνα πολίτη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου